เนื้อเพลง เมาซาบ้อ โดย ลำเพลิน เพชรภูเวียง

ละตื่นขึ้นมายามเช้า กินเหล้าก่อนจั่งดมกาว
เรื่องสาวๆ บ่เคยสน เชื่อว่าคนบ่ถามซ้ำ
จักว่าดำหรือแหล่ บ่แคร์ๆ ให้มันเหมื่อย
เมาเลาะไปเรื่อยๆ มันเย็นเนื้อฉ่ำอุรา

เมากาวนั่งเบิ่งฟ้าดาวมันไล่ชนกัน
อัศจรรย์ใจเฮา
คาดความเมาสิเป็นบ้า
เลาะบ้านหากินเหล้าเงินเฮาบ่ให้เกี่ยว

คนเฮาเกิดชาติเดียวตายเทื่อเดียวท่อนั้น
ชีวิตสั้นแม่นอีหลี น้อคนเอย

ตื่นมากะเลาะหากินเหล้า กินจนเมาสาวๆ ก็บ่สน
เกิดมาจนเฒ่ากินเหล้ามาดน บ่มีไผสนแล้วแต่คนสิว่า
ดมกาวกะเบิ่ดอยู่ตรงนี้ ดมจนเห็นผี แล่นหนีกะบ่ทัน
กะเฮ็ดอยู่แบบนี้ทุกวี่วัน ชีวิตผมนั้นสุขสันต์เฮฮา

เมาปวงบ้า เลาะมาไปทั่ว
เมาแล้วเป็นมั่วๆ ตัวข้าดมกาว
สาวใด๋เจ้าเฮากะบ่เคยสน
จักแม่นจนหรือรวยบ่สวยพอซ้ำ

ไผมาเว้าแม่นเฮาต่อยต่ำ
แล้วแต่กรรมแม่นต้อง แม่นต้อง มองข้ามว่าคน
เสียงจ้นๆ กะซ่างคนเขา ว่าแต่เฮาเมากาว
มืออยากซาวไปหาฟ้า

สุขใด นั้นใครเท่า สุขที่ได้เมา
ทั้งกาวและกาวและซา
เมาบ้างหัวเราะเฮฮา
เดินฟ้อนไปมาผีบ้ากะบ่ปาน

สมองเปลื้องเรื่องจินตนาการ
มองเห็นแม่มารเตะวัวกระทิง
มองเห็นยุงสู้กับหนูซิง
มองเห็นฝูงลิงไปวิ่งบนดวงจันทร์

เป็นจั่งซั่นสมองมันบ้าปวง
ย้อนว่าเอาทุกซ่วง ทุกซ่วง
ไหลล่วงหลื่นดี เกิดซาตินี้กะมีซ่ามพอตาย
ดูดเพิ่นผู้ขาย จั่งรวยล้น